Παρασκευή, 23 Σεπτεμβρίου 2016
Κυριακή, 18 Σεπτεμβρίου 2016
Το Διαμάντι
Και όταν μου χτύπησε την πόρτα ο έρωτας, τον ένιωσα κάπως σαν διαμάντι κάτι σαν ένα πολύτιμο λίθο που ήθελα να κρατήσω για πάντα στην ζωή μου χωρίς να τον αφήσω να καταστρέψει όλο μου το είναι.Έτσι το ένιωσα έτσι μου βγήκε από την ψυχή μου στο χαρτί και μέχρι σήμερα το ζω χωρίς να με κάψει.....και φυσικά το όνομα αυτής Νατάσα.....
Του Στρυμόνα το μπλουζ
Ένα από τα βασικά στοιχεία στην τέχνη για μένα είναι και η προβολή του τόπου καταγωγής του καλλιτέχνη. Έτσι δεν θα μπορούσα να αφήσω την ευκαιρία να πάει χαμένη όταν ο Πέτρος Κοσμίδης μου χάρισε το ριφ. Όλα τα άλλα ήρθαν από μόνα τους, κατανοώντας το πόσο σημαντικό είναι όταν αφήνεις τον τόπο σου να εκφραστεί μέσα από την ψυχή σου.......
Σάββατο, 17 Σεπτεμβρίου 2016
Η μπαλάντα της ψυχής
Από τα πρώτα που έγραψα και ίσως η πρώτη προσπάθεια να περιγράψω το πως ένιωθα κάθε φορά που προσπαθούσα να εκφράσω τα συναισθήματά μου. Πραγματικά φοβόμουνα να μπω σε έναν κόσμο απερίγραπτο, ξένο και άγνωστο. Η ανάγκη θα έλεγα μου έδωσε την δύναμη να σκάβω βαθιά μες την ψυχή μου και να τα μοιράζομαι με όποιον ήθελε να ακούσει. Πραγματικά έτρεμαν τα χέρια μου. Πλέον νιώθω ευτυχισμένος που μπορώ να δραπετεύω μέσα σε μια λευκή κόλα χαρτί....
Θα 'ρθεις
Και εκεί που νόμιζα πως η μοναξιά με κέρδισε βρήκα λίγα λόγια να τραγουδήσω . Ήθελα να το πιστέψω μα μου ήταν τελείως αλλόκοτο να γράψω ένα τραγούδι για αυτήν που δεν είχα γνωρίσει, για αυτήν που θα αγαπούσα όταν η μοίρα θα αποφάσιζε να ενώσει τους δρόμους μας. Και όμως το αδιανόητο γίνεται πραγματικότητα και το έζησα όπως το έγραψα.....
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)